Tēvataikaḷiṉ poḻutu pōkku kavitai eḻutuvatu!
கவிதைகள்
Backதேவதைகளின் பொழுது போக்கு கவிதை எழுதுவது!
வா.மு.கோமு
உள்ளடக்கம்
தேவதைகளின் பொழுது போக்கு கவிதை எழுதுவது!
என்னுரை
1. கவிதை தொகுப்பு 1
2. கவிதை தொகுப்பு 2
3. கவிதை தொகுப்பு 3
4. கவிதை தொகுப்பு 4
5. கவிதை தொகுப்பு 5
6. கவிதை தொகுப்பு 6
7. கவிதை தொகுப்பு 7
8. கவிதை தொகுப்பு 8
9. கவிதை தொகுப்பு 9
10. கவிதை தொகுப்பு 10
11. கவிதை தொகுப்பு 11
12. கவிதை தொகுப்பு 12
13. கவிதை தொகுப்பு 13
14. கவிதை தொகுப்பு 14
15. கவிதை தொகுப்பு 15
16. கவிதை தொகுப்பு 16
17. கவிதை தொகுப்பு 17
18. கவிதை தொகுப்பு 18
19. கவிதை தொகுப்பு 19
20. கவிதை தொகுப்பு 20
21. கவிதை தொகுப்பு 21
22. கவிதை தொகுப்பு 22
23. கவிதை தொகுப்பு 23
24. கவிதை தொகுப்பு 24
25. கவிதை தொகுப்பு 25
26. கவிதை தொகுப்பு 26
27. கவிதை தொகுப்பு 27
28. கவிதை தொகுப்பு 28
29. கவிதை தொகுப்பு 29
30. கவிதை தொகுப்பு 30
31. கவிதை தொகுப்பு 31
32. கவிதை தொகுப்பு 32
33. கவிதை தொகுப்பு 33
34. கவிதை தொகுப்பு 34
35. கவிதை தொகுப்பு 35
36. கவிதை தொகுப்பு 36
37. கவிதை தொகுப்பு 37
38. கவிதை தொகுப்பு 38
39. கவிதை தொகுப்பு 39
40. கவிதை தொகுப்பு 40
41. கவிதை தொகுப்பு 41
42. கவிதை தொகுப்பு 42
43. கவிதை தொகுப்பு 43
44. கவிதை தொகுப்பு 44
45. கவிதை தொகுப்பு 45
46. கவிதை தொகுப்பு 46
47. கவிதை தொகுப்பு 47
48. கவிதை தொகுப்பு 48
49. கவிதை தொகுப்பு 49
50. கவிதை தொகுப்பு 50
51. கவிதை தொகுப்பு 51
52. கவிதை தொகுப்பு 52
53. கவிதை தொகுப்பு 53
54. கவிதை தொகுப்பு 54
1
தேவதைகளின் பொழுது போக்கு கவிதை எழுதுவது!
தேவதைகளின் பொழுது போக்கு கவிதை எழுதுவது! (கவிதைகள்)
உருவாக்கம் : வா.மு.கோமு
மின்னஞ்சல் – vaamukomu@gmail.com
வகை – கவிதை
மின்னூலாக்கம் : சிவமுருகன் பெருமாள்
மின்னஞ்சல்: sivamurugan.perumal@gmail.com
வெளியீடு: http://FreeTamilEbooks.com
எல்லாக் கருத்துக்களும் நூல் ஆசிரியருடையவையே. ‘படங்கள் இணையத்திலிருந்து எடுக்கப் பட்டவை’
உரிமை Creative Commons Attribution-Non Commercial-No Derives 3.0 Un ported License
மின்னூலாக்கம் & மின்னூல் வெளியீடு: சிவமுருகன் பெருமாள்
மின்னஞ்சல் : sivamurugan.perumal@gmail.com
உரிமை – Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
உரிமை – கிரியேட்டிவ் காமன்ஸ். எல்லாரும் படிக்கலாம், பகிரலாம்.
2
என்னுரை
உங்களோடு,
கவிதைகள் பற்றியான தெரிவுகள் எதுவும் என் வசம் இல்லை. வார்த்தைகளை மடித்துப் போட்டு எழுதுவது தான் அவைகள் என்றே புரிந்திருக்கிறேன். மீராவின் கனவுகள் + கற்பனைகள் = காகிதங்கள் கவித் தொகுப்பை வாசிக்கையில் கவிதையின் எளிமை எனக்கு முதன் முதலாக பிடிபட்டது. போக அந்த தொகுப்பு பல பதிப்புகளையும் கண்டிருக்கிறது. எது அதன் காரணம்? என்று பார்க்கையில் முதலாகப் பட்டது காதல்! அடுத்து வெட்கத்தைக் கேட்டால் என்ன தருவாய்? தபுசங்கரின் தொகுதி. அழகான தலைப்பு. வெட்கத்தைக் கேட்டால் எட்டணா தருவேன் என்று நண்பர்களிடம் வேடிக்கை பேசிக்கொண்டிருந்தேன். இப்போது 50 பைசாவை பெட்டிக்கடையில் கூட வாங்குவதில்லை. காதலைச் சொல்லும் கவிதைகளுக்கு என்றுமே ஒரு வரவேற்பு இருந்து கொண்டே தான் இருக்கிறது. இக்கவிதைகள் தற்போது எழுதியவைகள் அல்ல! எப்போதோ எழுதியவை என்பதை கணக்கில் கொள்ள வேண்டும். இருந்தும் நான் எழுதியவைகள் தான் கொஞ்சம் காதலில் இருந்த போது! காதலியின் பார்வையில் இவைகள் தரப்பட்டிருக்கின்றன. கருத்துக்களை சொல்பவர்கள் சொல்லலாம்.
அன்போடே என்றும்
வா.மு.கோமு
6-2-2015 வெள்ளி
vaamukomu@gmail.com
1
கவிதை தொகுப்பு 1
எப்பவும் பாரு
எனக்குபிடிச்சமானிக்கு
ஒருகாரியமும்
செய்யவே செய்யாத
ஆனா எனக்கு மட்டும்
புடிச்ச கொரங்குடா நீ!
000
2
கவிதை தொகுப்பு 2
மனசுல நெனச்சா இனிக்குறே
சிரிச்சா இனிக்குறே
கோபப்பட்டா இனிக்குறே
பேசுறப்பயும் சும்மாவா
அப்பயும் இனிக்கிறே!
இப்பிடியே இனிப்பாவே இருடா
என் காலம் உள்ள மட்டிலும்!
000
எப்போப்பாரு சுரீர்னு பேசிட்டு
செல்ப் ஸ்டார்ட் பண்ணி
போயிடறே பைக்குல சர்ருன்னு..
இதே வேலையாப் போச்சு உனக்கு.
கொக்காணி காட்டிட்டு
ப்ளையிங்கிஸ்விட்டுட்டு
போனதா கவிதை எழுதி
திருப்திபட்டுக்கறேன் நான்!
000
3
கவிதை தொகுப்பு 3
என் பூப்பு நன்னீராட்டு விழா
உள்ளூர் மண்டபத்தில் நடந்து
முடிந்த பத்தாவது நாள்
உன்னிடம் முதன் முதலாக
‘சாப்டாச்சா?’ என்று மெதுவாய்
பேசினேனே ஞாபகம் இருக்கா? என்றேன்.
அன்றேநீபோய்
எல்.கே.ஜியில் சேர்ந்து கொண்டதாய்
லொள்ளு பேசுகிறாய்.. கொரங்கு!
000
4
கவிதை தொகுப்பு 4
உன்னை உரிமையாய் கூப்பிட்டேன்
‘உடம்பு சரியில்லை மருத்துவரிடம்
கூட்டிப்போ’ என்று.
பெருமையாய் உன் பின்னிருக்கையில்
உன் தோள் பிடித்து அமர்ந்தேன்.
மருத்துவரை அறைக்குள்
பார்த்து விட்டு வந்தவள்,
‘என்னமோ ஏதோ என்று பதறியபடி
நின்றிருந்தாயா?’ என்றேன்.
உதட்டைப்பிதுக்கி தோள்களைக்
குலுக்கிக்கொண்டு, ஊசியை
புட்டத்திலா போட்டார்கள்? என்கிறாய்.
அடக்கொரங்கா! வாழ்வில் சில
தருணங்களில் தான் நான்
உண்மையை நேசிக்கிறேன்.
000
5
கவிதை தொகுப்பு 5
தினமும் ஒன்பது மணி என்றாலே
நான் உன்னை அலைபேசியில்
அழைக்கும் நேரம்! –சமயம் பார்த்து
தோழி கீதா என்னை அழைத்து
கவிதைகளில் படிமம், குறியீடு
என்று கழுத்தை அறுத்தாள்.
நான் அழைப்பேனே என்று பார்த்து
ஏமார்ந்து முகம் தொங்கி நீ
பணிக்குச் செல்வதாய் நினைத்து
வேதனையடைந்தேன். – மறுநாள்
ஒன்பது மணிக்கு அழைத்து
நேற்று நான் அழைக்கவில்லை என
துக்கப்பட்டாயாடா? என்றேன்.
இல்லை! என்றாய்.
நான் மறுபடியும் வேதனையடைகிறேன்!
000
6
கவிதை தொகுப்பு 6
போயும் போயும்
இவன் தானா கிடைத்தான் உனக்கு?
என்கிறார்கள் தோழிகள்.
போயும் போயும் சும்மா கிடந்த
என் நெற்றி பார்த்து
திருநீறு இட்டவன் நீதானே!
நீதானே எனக்கு கிடைத்திருக்கிறாய்.
இருந்தும் அவர்கள் கூறுவது
நியாயம் தான்.
உன்னோடு எனக்கென்ன பழக்கம்?
காதலைத் தவிர!
000
7
கவிதை தொகுப்பு 7
என் பிரியம் பூராமையும்
நீயே உன் இதயத்தில்
வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டு
போயேன்டா கொரங்கா!
வேறுஎவனோஎன்
பிரியத்தை தின்பதற்குப் பதில்!
000
ஆசைதான்உன்னை
கிள்ளியெடுத்து என்
கூந்தலில் சூடிப் போக!
000
8
கவிதை தொகுப்பு 8
சாத்துக்குடியும், கொய்யாவும்
வேண்டுமென்று பிடிவாதம் பிடித்தேன்.
கால் கொலுசை சப்தமிடச் செய்தேன்.
பதினைந்து கிலோ மீட்டர் பயணித்து
வாங்கி வந்தோம். – என் மீது
பிரியமாய் இருக்கிறாய் என்று
மகிழ்ந்தேன்! – இந்த ஜென்மத்தில்
எனக்கு பணி செய்வதைத் தவிர
வேறென்ன வேலை உனக்கு?
உலகத்திலுள்ள அன்பையெல்லாம்
உன்மீது ஒருசேர நான் குவித்தேன்
என்றால் நீ பைத்தியமாகி விடுவாய்
என்று தான் உள்ளூர எனக்கு பயம்!
000
9
கவிதை தொகுப்பு 9
இந்தநிமிடத்தில்
உனக்காக மட்டும் நான் ஏன் இப்படி?
என்று நீயே உன்னுள் என்னைப் பற்றி
கேட்டுக் கொள்.
உனக்கே உனக்கு மட்டும் தான்
நான் இப்படி என்று
கூறிக் கொள்கிறேன எனக்குள்
நான் எல்லா நிமிடத்திலும்!
000
10
கவிதை தொகுப்பு 10
உன்னை எதற்கெடுத்தாலும்
கூப்பிடுவதற்கு சங்கடமாய் உள்ளது.
முகம் சுளிக்காமல் எப்போதும்
என் முன் வந்து நின்று
ஏறிக்கொள் போகலாம் என்கிறாய்!
அதனால் வேறு நபருடன்
ஒரு காரியமாய் சென்று வந்ததாய்
இன்று அலைபேசியில் சொன்னேன்.
ஒன்றுமே சொல்லவில்லை நீ!
கோபமாடா? என்றேன்.
அதனால இப்ப என்ன? என்றாய்.
ஏன்டா உனக்கு கோபமே வராதா?
எல்லாமே உன் பிரியம் தானே! என்றாய்!
சாரிடா, சும்மா சொன்னேன்..
நீ இல்லாமல் நான் எங்கேயும்
எப்போவும் போக மாட்டேன்!
000
11
கவிதை தொகுப்பு 11
எதையும் நொடியில் முடிவெடுத்து
செய்து கொள்வார்கள் இந்த
ஜாதகக்காரர்கள் என்று சோதிடக்காரன்
சொன்னான் உன் ஜாதகத்தை கணித்து!
உடனே என்னை கட்டிக் கொள்வதாய்
நொடியில் முடிவு எடேன்
நான் கழுத்தை நீட்டுகிறேன்!
000
எதற்கு தாடி? என்றேன்.
காரணமாகத்தான் என்றாய்.
அசிங்கமாய் இருக்கிறது என்றேன்.
இந்த முடி நாயம் எல்லாம்
என்கிட்ட வேண்டாம், என்றாய்.
போடா! எனக்கென்ன வந்துச்சு?
எவளும் உன்னை திரும்பிக் கூட
பாக்க மாட்டாளுக போய்க்கோ!
000
12
கவிதை தொகுப்பு 12
சிரிக்கக் கூடாது!
நேற்று கனவில் நீயும்
என் தோழியும் ஒன்றாய்
திரையரங்கில்அமர்ந்து
திரைப்படம் பார்ப்பதாய்!
அப்படிக்கிப்படி நடந்துச்சு..
மவனே வெட்டிடுவேன்டா! என்றேன்.
அலைபேசியை துண்டித்து விட்டாய்.
லூசுக்கு வேறு நினைப்பே
வராதா என்றா நினைத்தாய்?
000
13
கவிதை தொகுப்பு 13
இத்தனை நாள் ஒன்றாய்
சுற்றுகிறோமே ஒரு முறையாவது
பூ வாங்கிக் கொடுக்க உன்
மரமண்டைக்கு பட்டிருக்கா?
நானே பூக்கடை பார்த்து
வண்டியை நிறுத்தச் சொல்லி
வாங்கி சொறுவிக்கிறேன்ல..
போயும் போயும் உன் மேல
கொள்ளைத்த பிரியம்
வச்சேன் பாரு நானு! என்று கோபித்தேன்.
உலகத்துல எங்காச்சிம் ஒரு
பூவே வந்து பூ கேட்டுப் பாத்திருக்கியா?
என்றாய்! – நாங்கூட உன்னை
என்னமோன்னு நெனச்சேன், பாப்புரு!
000
14
கவிதை தொகுப்பு 14
என்னை பெண் பார்த்துச் செல்ல
இன்று வருகிறார்கள், என்றேன்.
நல்ல விசயம், என்றாய்.
உனக்கு இது நல்ல விசயமாடா?
வையிடாபோனை, என்று
கடுப்பில் கட் செய்து விட்டு
நீயாக கூப்பிட்டு இனி
நான் இருக்கேன்டி மண்டு
இதுக்கு ஏன் கோபம்? என்று
சொல்வாயென ஏங்கிப்போய்
காத்திருந்தேன்!
நீயாவது கூப்பிடுவதாவது!
000
15
கவிதை தொகுப்பு 15
நகர்ப்புறம்ஒன்றில்
தோழியோடு இருந்தேன்.
அழகழகாய் பையன்கள் எங்களை
கடந்து சென்றார்கள்.
இங்கேயே தங்கிடலாமா?
என்றாள் தோழி.
நீ இந்த ஊரில் நிச்சயமாய் இல்லை
இருந்தும் எதிர்க்கே
மஞ்சள் வர்ண மேலாடையோடு
வருவாயோ என்று பார்த்தபடி
சென்று கொண்டிருந்தேன்.
விக்கல் எடுக்குதா கொரங்கு?
தண்ணி குடி!
000
16
கவிதை தொகுப்பு 16
எனது அலைபேசி எண்ணை
ஏன் உனது அலைபேசியில்
பதிவுசெய்யாமல்
விட்டிருக்கிறாய்? என்றாய்.
அது தான் என் மனசிலேயே
பதிந்திருக்கிறதே பிராணநாதா!
000
17
கவிதை தொகுப்பு 17
என்னோடு பேச வேண்டாம்
எனக்கு போனும் செய்ய வேண்டாம்
நானும் இனி உன்னை கூப்பிடலை
ரோட்டில் பார்த்தாலும்
நீ யாரோ, நான் யாரோ
என்று போய் விடலாம், என்று
சொல்லி இணைப்பை துண்டித்து விட்டு
அழ ஆரம்பிக்கிறேன். வந்து
தேற்ற மாட்டானா? என்று இந்த
மனது ஏங்குகிறது.
பசி பறந்து போனது.
இந்த பாழும் மனதை என்னவென்பது?
000
18
கவிதை தொகுப்பு 18
இந்தக் கொரங்கோடு எனக்கு
தினமும் போராட்டம் தான்.
பாசமாய்நாலுவார்த்தை
பேசா விட்டால் போகிறது கழுதை
என்னை டார்ச்சர் செய்வதையே
குறியாய் வைத்திருக்கிறானே என்று
தோழியிடம் புலம்பினேன்.
ஊரை விட்டு சொல்லாமல்
ஒரு வாரம் தூரதேசம் ஓடிப்போ..
உனது அலைபேசியை என்னிடம்
தந்து விட்டு! என்றாள் உயிர்த்தோழி.
அவளை மண்டைப் போடாகப் போட
கட்டை தேடினேன் உடனே.
தானத்துக்கு வந்த மாட்டை
பல்லைப் பிடிச்சுப் பாக்கிறா!
000
19
கவிதை தொகுப்பு 19
வீட்டில் ஒரே பிரச்சனை
அம்மா அசிங்கமாய் பேசுது
அண்ணன் தடி தூக்கி வந்தபோது
தடுத்து, ஏதாச்சிம் நீ அடிச்சு
ஒடம்பு சரியில்லாம போச்சுன்னா
அந்தக் கொரங்கு தான் என்னை
ஆஸ்பத்திரி கூட்டிப்போகும்
என்றதும் தடியை போட்டு விட்டு
போய் விட்டான் என்றேன் உன்னிடம்.
இழுத்தணைத்து நெற்றியில் உன்
உதடு பதித்தாய்! அடக்கேணை!
முத்தம் எங்கே தரணும்னு
கூடத் தெரியாதாடா உனக்கு?
000
20
கவிதை தொகுப்பு 20
அவளோடு உனக்கென்ன பேச்சு
வேண்டிக் கிடக்கு? கத்தினேன்.
நீ தான் பேச வேண்டாமுன்னு சொல்லிட்டியேடி..
நான்யார்கூடபேசினா
இனி உனக்கென்ன? என்றாய்.
பேசலைன்னுசொல்லிட்டா
இன்னொருத்திகிட்டபல்லை
காட்டிட்டு போயிடுவியா?
நான் உன்னை மாதிரி
யாராச்சும் கிட்டப் போய்
வாய் கிழிய பேசினேனா?
என்னை ஏன்டா சாவடிக்கிறே? கத்தினேன்.
பேசு.. பேசு.. நோ அப்ஜக்ஷன், என்றாய்.
இன்னொருக்கா நீ அவகூட இளிக்கிறதை
பார்த்தேன் படுவா.. சிரிக்கிறியாடா…!
டேய்! டேய்.. கொரங்கு!
000
21
கவிதை தொகுப்பு 21
உனக்கே என்னைத்
தெரியவில்லை என்றால்
வேறு யாருக்குத் தெரிந்து
என்ன பயன்?
000
22
கவிதை தொகுப்பு 22
குலதெய்வ கோவிலுக்கு
குடும்பத்தோடு
சென்றதாய்க் கூறினேன்.
சிலபேரிடம் பேசக்கூடாது என்று
தெய்வம் முன்பாக சத்தியம்
செய்யும்படி கேட்டார்கள்.
செய்தும் கொடுத்தேன்.
உன் பெயர் வந்த போது
அது மட்டும் முடியாது என்று
சொல்லிவிட்டேன்.. அவர்களும்
விட்டு விட்டார்கள் என்று சொல்லி
முத்தம் கிட்டுமா? என்று
உன் முகம் பார்த்தேன்.
ஐயோ! என் கன்னம் போச்சு!
ஐயோ! என் கழுத்து.. போதும்டா
போதும் கொரங்கு!
000
23
கவிதை தொகுப்பு 23
நீ பணியிடத்திலிருந்து
என்னை அழைத்தாய்.
உடம்பு சரியில்லை வழக்கமான
இடத்தில் நில், என்றாய் மதிய நேரத்தில்.
பறந்தடித்து ஊருக்கு ஒதுக்கமாய்
நீ வரும் பாதையில் மர நிழலில்
நின்றிருந்தேன்.
வந்ததும் நீ ஏதேதோ பேசினாய்.
உன்னைப் பார்த்ததுமே
உடம்பு சரியாகி விட்டது..
மதியமேபணிக்குபோய்விடலாம்
போல, என்றாய்.
நான் மருத்துவச்சியாகி விட்டேன்.
000
24
கவிதை தொகுப்பு 24
டேய் கொரங்கு!
பிரியத்தையும், போபத்தையும்
ஒதுக்கலையும் உனையன்றி
யார் தருவார் எனக்கு?
000
துக்கமாய் இருக்கிறது
உன்னை பார்க்க வேணும் போல
இருக்கிறது என்றேன்.
எனக்கும் அப்படித்தான்
இருக்கிறது எங்கே பார்க்க? என்றாய்.
பார்த்ததும் உன் துக்கம் பற்றி
என்னிடமோ, என் துக்கம் பற்றி
உன்னிடமோ எதுவும் பேசாமல்,
‘நாளைக்கி விஜய் படத்துக்கு
கூட்டிப் போப்பா’ என்றேன்.
நீயும் சரி என்றாய்.
இந்த பாழும் மனதை என்னவென்பது?
000
25
கவிதை தொகுப்பு 25
என்னை எதேதோ வழிகளில்
எரிச்சலூட்டி என் காதலில்
இருந்து தப்பித்துக் கொள்ளப்பார்க்கிறாய்.
எய்தவனே அம்பு பட்டு காயம்
அடைவது போல நீயே
காயம் பட்டு மீண்டும் என்
காலடிக்கு வருகிறாய்.
உன்னிடம் நான் தோற்பது கூட
எனக்கு வெற்றி தான்.
000
பார்த்து வண்டியில் பத்திரமாய்
ஊர் வந்து சேர், என்றேன்.
எல்லோருக்கும் தானே அப்படி
சொல்கிறாய், என்று கடுப்பேற்றினாய்.
தண்ணி போட்டுட்டியாடா?
எல்லாருக்கும் சொல்றதும்
உனக்கு சொல்றதும் ஒன்னா?
வையிடா போனை!
பாரேன் இவனை!
000
26
கவிதை தொகுப்பு 26
சங்கர், கார்த்தி, புகழேந்தி
என்று எல்லா பெயர்களும்
அழகோ அழகு என்கிறேன்
ஏன் என் பெயர் அழகில்லையா?
என்று கேட்பாய் என நினைத்து.
க்கும்… நீயாவது..!
உன் பெயர் அழகில்லை போடா!
அது உன் பெற்றோர்
நாள், நட்சத்திரம், ராசி
பார்த்து வைத்த பெயர்.
நான் உனக்கே உனக்காய்
வைத்த பெயர் எவ்ளோ அழகு
கொரங்கு!
000
27
கவிதை தொகுப்பு 27
எனது கைக்குட்டையை
உன்னிடமிருந்து
வாங்கி விடுவதில்
பிடிவாதம் பிடித்தேன்.
கைக்குட்டை பரிமாற்றங்களால்
காதல்கள் முறிந்து
போனதை அறிந்து. –நான்
உனக்கு வேண்டுமென்பதால்
போச்சாது போ என்று
என்னிடமே திருப்பி விட்டாய்.
அதன் பின் எப்போதும்
கைக்குட்டையுடன் என்னை
நீ சந்தித்ததேயில்லை!
000
28
கவிதை தொகுப்பு 28
என்னை என்ன செய்யப்போகிறாய்?
என்னை என்ன செய்ய நினைத்தாய்?
இருவருக்குமே இருக்கிறது
இந்தக் கேள்வி!
எதையும் செய்ய வேண்டாம்
இப்படியே இருப்போம்
கீரியும் பாம்புமாகவே!
000
கொரங்கு! நீ எனக்கு நாப்கின்.
உன்னை உபயோகித்து விட்டு
கண்ட இடத்தில் எறியாமல்
புதைக்கிறேன் அல்லது எரிக்கிறேன்!
000
ஏறுக்கு மாறாய் நடந்தே
என்னை வேதனைக்கு உள்ளாக்கும்
நீ போன பிறவியில்
மனிதக்கறி தின்னும்
அரக்கனாய் இருந்திருப்பாய்.
அடுத்த பிறவியிலேனும்
மனிதனாய் மனிதத்தோடு
பிறந்து தொலை!
000
29
கவிதை தொகுப்பு 29
ஒரு கணமேனும் எதற்காக
இவள் மீது இத்தனை பிரியம்
வைத்திருக்கிறேனோ,
என்று யோசித்திருப்பாய்!
அந்த ஒரு நிமிடம் தான்
என் காதலின் வெற்றி!
000
யார் யாருடனோ
உன்னைப் பார்த்ததாய்
கேள்விப்படும் போதெல்லாம்
சாகிறேன்!
இதோடு ஐந்து முறையாயிற்று!
000
30
கவிதை தொகுப்பு 30
இப்போது நீ என்ன
செய்து கொண்டிருப்பாய்?
என்கிற யோசனையில் இருந்தேன்.
எந்த நேரமும் என்னை மறக்க
இயலாமல் இருப்பதாய்த்தானே
சந்திக்கும் சமயமெல்லாம்
நீ சொல்லியிருந்தாய்!
000
எந்த அழகான பொருளை
பார்த்தாலும் வாங்கி உனக்கே
கொடுத்து விடுகிறேன்.
உனக்கு? என்கிறாய்.
எனக்குத்தான் நீயே
இருக்கிறாயே கொரங்கு!
000
நான் செய்த கூட்டாஞ்சோறு
வேண்டுமானால் உனக்கு
காரமாய் இருக்கலாம்!
நீயே விரும்பிய
நானெப்படி உனக்கு
கசந்து போவேன்?
000
31
கவிதை தொகுப்பு 31
முடிவற்றது
என் பிரியமே!
உயிர் வாழ்தல் என்பது எல்லாருக்கும் பொது. ஆக உயிர் வாழ்தல் எனக்கும் முன் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. நீதான் அதை நேசிக்க வைத்தாய் எனக்கு. ஆக, முடிவில் இதன் ஆவியையும் நீதான் குடித்துப் போக வேண்டும். இல்லையெனில் என் அன்புப் பிரவாக ஆறு என்றேனும் உன்னை மூழ்கடித்துப் போகும்!
நீ எல்லாவற்றையும் மறைத்தே விட்டாய்..
என்னையும் உன்னுள்!
காலம் உன்னையும் என்னையும்
ஏமாற்றுவதில் குறியாய் இருந்திருக்கிறது!
000
32
கவிதை தொகுப்பு 32
கொடியில் இன்னமும்
உன் புடவைகள் உலர்ந்து விடாமல்!
அதன் மேல் சில காகங்கள் விரட்டுவோரை
எதிர்பார்த்து வரிசையில் அமர்ந்திருக்கிறது.
நான் உன் தெருவில்
மனசு முழுக்க பூக்கள் நிரப்பி வருகையில்
நீ குடும்ப வேலியின் அப்புறமாய்
நின்று குதூகலித்தாய்! – உனக்காக நான்
தந்தது எதுவுமில்லை என் தரிசனம் தவிர!
எனக்காக நான் எதுவும் உன்னிடம்
கேட்பதுமில்லை உன் தரிசனம் தவிர!
நீ என்னுடன் எனக்காக எங்கும் வரவில்லை..
உன்னை நான் கட்டாயப்படுத்தவுமில்லை!
வெட்கமான ஆசைகளை
வெட்கத்தை விட்டு கூறியதுமில்லை!
இருந்தும் என் ஆசைகள்
கண்ணடிபட்டு செத்துப்போயின!
உன்னை சதாகாலமும் மனதில் இருத்திக் கொண்டு
இப்படி ஓராயிரம் யோசனைகள் எந்நேரமும்!
000
33
கவிதை தொகுப்பு 33
உன்னுடன் பேச வேண்டும் என
ஓடோடி வந்து
உன் அருகில் நெருங்க நெருங்க
ஏதோ ஒரு சூன்யம் என் உடலுக்குள்
சிலிர்க்கச் செய்ய…
பேசாமல் ஒன்று செய்!
எங்கேயேனும் ஓடி ஒளிந்து கொள்
உன்னைத் தேடிக் கண்டுபிடிப்பதிலாவது
என் காலத்தைக் கழித்துக் கொள்கிறேன்!
000
எனக்குள் நீ மல்லிகைச் சரமாய்
மணம் வீசுகையில் உனக்குள் நான்
ஒற்றை ரோஜாவாகவேனும்
மணம் வீசவில்லையா?
புனிதமான என் அன்பை விட இந்த யுகத்தில்
உனக்கு சந்தோசம் தருவது வேறு எதுவாக
இருந்துவிடப் போகிறது?
பார்த்தும் பாராதது போல்
உதறி நடக்கும் உன்னைப் போய்
இதயத்தில் நட்டு வைத்தேன் பார்,
நன்றாக அனுபவிக்கிறேன் கிளை படர்ந்து!
000
34
கவிதை தொகுப்பு 34
நெஞ்சுக் கூட்டுக்குள் உன்னை
எனக்கென பூட்டி வைத்துக் கொண்ட
அந்த வேளையில்..
திக்குத் தெரியாமல் திரிந்தவனுக்கு
திசை காட்டியாய் நீ வந்து
விழிசிமிட்டி நின்ற வேளையில்..
என்னை முட்டித்தள்ளிப் போகும்
பெருசுகள், சிறுசுகள் சுவாமி
தரிசனம் வேண்டிப் போகும்
இந்த திருவிழாக் கூட்ட்த்தில்
எங்கே நான் வழக்கம் போல
உன்னைக் காணாமல் நழுவ
விட்டு விடுவேனோ! தேடுகிறேன்.
நல்ல நாளும் கிழமையில்
உன் தரிசனம் எனக்கு இப்போதைக்கு
கிட்டவே போவதில்லையா/
கூட்ட நெரிசலில் தேடுகிறேன்.
000
35
கவிதை தொகுப்பு 35
காலம் செல்கிறது!
இப்படியேவா போய்விடப் போகிறது?
என்றேன் குருட்டுத் தைரியத்தில்.
இப்படியே போகப் போகத்தானே
பயமும் கவ்வுகிறது!
மாலை என்றதும் பறவைகள்
கூட்டுக்கு திரும்புகின்றன.
உழைப்பாளிகள் சோர்ந்து திரும்புகின்றனர்
கையில் காலி தூக்குப் போசிகளோடு!
நீயும் கொலுசொலிக்கச் சென்றாய்
உன் கூட்டுக்கு என்னையும் கூட்டிச் செல்லாமல்!
000
யாரோ கிசுகிசுப்பாய் கூப்பிடுவது
போலத்தான் இந்த வாழ்க்கை நகருகிறது!
இலக்கென்று எதுவுமில்லாமல்
முன்னே பின்னே இருட்டு.
எப்போதுமே நீ பார்..
எறும்புகளின் படையெடுப்பு
செத்துப்போன பூச்சிகள் மீது தான்.
நீ தெருவழி வருகையில் தான்
நான் அடையாளப்படுகிறேன்!
000
36
கவிதை தொகுப்பு 36
விழித்திருக்கும் கோட்டான்களுக்கு
மத்தியில் உன் அறை விளக்கும்
என் அறை விளக்கும் நம்மைப்பற்றிய
நினைவில் விழித்தபடி! –பொக்கிஷங்கள்
தேடிவந்த இந்தப் பயணிப்பில்
வெட்டின பக்கமெல்லாம் நீயும் உன்
கவிதைகளும் தான். – இந்த
வானப்பரப்பில் விதைக்கப்படும் ஒவ்வொரு
நட்சத்திர விதைகளும் உன்
மனவெளிப்பாதையில் பற்றிப் படரத்தான்.
அதுவரை கவிதை லாயத்தை
கத்தரித்துக் கொண்டு இது போல்
ஓடி வந்தபடிதான் இருக்கும்
என் பேனா!
000
37
கவிதை தொகுப்பு 37
அங்கேயே தான் நின்றிருந்தேன்
என்னைப் பார்க்கவேயில்லை
என்னருகே வந்து பேசக்கூட இல்லை
என்று இப்படியெல்லாம் சொல்லி
கோபித்தாய் தானே நீ! –நானே
அவற்றையெல்லாம் உன்னிடமே
திருப்பிக் கேட்டிருக்கலாம் தான்.
இருந்தும் கேட்டுக் கொண்டிருப்பது
மட்டும் தானே காதல்!
000
38
கவிதை தொகுப்பு 38
நானும் கூட வந்தால் தான்
சாமி வரம் தருமா? என்றாய்!
ஆமாம், அது அப்படித்தான்..
கூடவே கூட்டி வந்து வரம் கேட்பேன்
என்ற வேண்டுதல் தான், என்றேன்.
என்னால் அப்படியெல்லாம் வரமுடியாது
என்று சொல்லி விட்டாய்! –நல்லவேளை
முதலிலேயே சொல்லி விட்டாய்.
இனி நான் உன்னை எங்கும் எப்போதும்
கூப்பிடப் போவதில்லை, என்றேன்.
கண்களில் ஈரம் ததும்ப, கன்னம் துடிக்க,
உதடுகள் பிதுங்கியது உனக்கு!
முன்பு உன் காதலுக்கு ஏங்கினேன், இனி…
000
39
கவிதை தொகுப்பு 39
ஒவ்வொரு பார்வையிலும் ஓராயிரம்
ரகசியத்தை உன் விழிகள்
சொல்லின எனக்கு!
சும்மா தான் பார்த்தேன் என்கிறாய்
என்னையே உன் பார்வையால்
விழுங்கிக் கொண்டு!
000
உன்னை விட்டு ஒரு கணம் கூட
பிரிந்திருக்க இயலாது என்கிறேன்.
‘நாளைக்கு பார்க்கலாம்’ என்றெழுந்து
பின்புற தூசி தட்டி கிளம்ப ஆயத்தமாகிறாய்!
தூரத்தில் எங்கோ பாறையை
வேட்டு வைத்து தகர்க்கும் சப்தம்
இன்னமும் என் செவிகளில்!
000
40
கவிதை தொகுப்பு 40
எனக்கொரு சந்தேகம். என் மனம் எங்கெங்கோ தவித்து அலைந்த தருணத்தில் நீயொரு திசைகாட்டியாகத்தானே வந்தாய்! திசையைக் காட்டிவிட்டு நீயேன் திரும்பிச் சென்றாய்? நாவுகள் நிஜம் பேசுமென்பது நம்பத்தகுந்ததல்ல என்பதை நல்லவேளை நீயும் நினைவுபத்திவிட்டு சென்று விட்டாய்! இப்போது உன் வீதியின் முன் ஒரு தந்திக்கம்பத்தைப் போல உனக்காக நான் காத்து நிற்பதில்லை. இருட்டு என்னிடம் விசாரிக்கிறது, நீ ஏன் மெளனமாய் இருக்கிறாய்? என! காரணம் நீயாகிப் போனதால் உனைப்போலவே மெளனமாயிருக்கிறேன். ஒரு வாழ்க்கைக்கு பயணித்த கால்களில் நெருஞ்சி முட்கள் கூட்டம் கூட்டமாய்!
நீ கண்ணீருக்கும் கவிதைகளுக்கும் அடித்தளம் போட்டு விட்டு ஒரு கேள்விக்குறியை விதைத்து விட்டுச் சென்று விட்டாய். நீ என்றுமே எனக்கு விடை தெரியாத வினா. ஆன்னலும் பார் அந்த திரைச்சிலைக்கும் பின்னிருந்து இப்போதும் மோடி வித்தை காட்டுகிறாய்!
எப்படியோ இப்படியான ஒரு பிரிய சகி என் வாழ்வில் கொலுசொலிக்க நடந்து போன நாட்களை நினைத்தபடி இருக்கிறேன் என்றால் இது சரியோ தவறோ உன் விந்தை மிகுந்த பாசத்தை விடவா இனி வாழ்க்கை இனித்துவிடப் போகிறது? ஆறாது இருந்த ரணத்தின் மேல் கனல் கக்கும் வேல்… எய்தவள் நீயும் சுகமற்றிருக்க! என்றேனும் ‘என்னை மறந்து விட்டீர்களா?’ என்பாய். ஞாபகத்திலிருந்து அழிக்க முயற்சிக்கிறேன், என்பேன். வெற்றி பெறுவீரா? என்பாய்! உன்னால் முடிந்திருக்கிறதே! என்பேன்.
தன் பாட்டுக்கு கிடந்த சங்கை எடுத்து ஊதி கெடுத்து உடைத்தும் போட்டு விட்டாய்! நிலவு வானில் கைகோர்த்து நடை பழக்கி விட்டு ஒரு நட்சத்திர வெடிப்பில் கையுறுவிப் போனாய்! அன்பை விதைத்து விட்டு அறுவடை சமயத்தில் நில்லாமல் அன்று போனவள் தானே நீ! எனது காத்திருப்பு தவத்தின் மீது நீயே வைத்த முற்றுப்புள்ளி இத்தனை பெரியதா?
எப்போதும் போல் வசந்தம் வருகிறது, தென்றல் வருகிறது, பூமி குளிர்கிறது! எல்லாமும் எப்போதும் போல். நீயும் நானும் வேறு வேறு பக்கம் சுவாசித்தும். எனதன்பை சிலகாலமேனும் உனது இதயத்தில் பூட்டி வைத்து புனிதப்படுத்தியமைக்கு என்றென்றும் நன்றி! எத்தனையோ இதயங்கள் இப்படி எடுத்தெறியப்பட்டாலும் காதல் இன்னமும் வாழ்ந்தபடி தான் இருக்கிறது நோகடிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டு.
சிலவற்றை மனதில் பூட்டி வைப்பது கூட சுகம் தானடி, உன்னையும்! இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் எந்த மூலையில் இருந்தாலும் நீ ஒரு நொடிப்பொழுதேனும் என்னை நினைப்பாய். அது போதுமெனக்கு! கண்ணீரையே காட்டுவதானால் எனக்கிந்த பெண்களின் சகவாசமும், எழுத்துக்களின் சகவாசமும் வேண்டாம்.!
41
கவிதை தொகுப்பு 41
என்னைப் பார்த்து நீ கேட்ட
அந்தக் கேள்விக்கு
நான் பதில் சொல்லாமல் போனது
உன்மீது பிரியமில்லை என்பதாலல்ல!
நீ திரும்ப ஒருமுறை
கேட்க வேண்டும் என்ற
ஆசையால் தான்!
ஆனால் நீயோ
இவ்வளவு காலம்
பேசாமல் இருந்து விட்டாய்!
இப்போது நான் கேட்கிறேன்
உன்னுடன் வாழ்க்கையை
பகிர்ந்து கொள்ளவா?
000
42
கவிதை தொகுப்பு 42
மழையில் நனைவது பிடித்தமான விசயம் தான்.
என்னோடு நீ நனைகிறாயே என்ற விருப்பத்தில்
நான் நனைகிறேன்! – நான் நனைகிறேனே என்ற
சங்கட்த்தில் நீயும் நனைந்திருப்பாய்!
இருந்தும் நீ இடையிலேயே விடைபெற்று
தெப்பலாய் போய் விட்டாய்!
வெட வெடத்து நான் தவிக்கையில்
உன் ஞாபகம் என்னை சூடுபடுத்திப் போயிற்று.
இருந்தும் நீ உன் வீட்டுக் கதவை
வெட வெட்த்துத் திறந்திருப்பாய்.
என் ஞாபகம் உன்னை சூடுபடுத்தாமலா
போய் விடும்? என்ற நம்பிக்கையில்
உடை கலைந்து போர்வைக்குள் இருந்திருப்பாய்!
000
43
கவிதை தொகுப்பு 43
காதல் ஒன்று
எப்போதாவது உன்னைத் தொட்டால்
எதற்குத்தான் தொடுகிறேனோ என்று
தீக்கண்களால் தட்டி விடுவாய்!
எப்போதும் தொடுகையில் தட்டி விடுவதே
உன் வேலையாய்ப் போயிற்று!
மருதாணிச் செடி மறைப்பில்
காஞ்சனாவின் கைப்பிடித்து
காதலிப்பதெல்லாம் தவறென்றும்
பகவகீதை படிக்கச் சொல்லியும்
வகுப்பு எடுத்துக் கொண்டிருக்கையில்
புயல் மாதிரி வந்த நீ கையை பிரித்தெடுத்து
உன் தோளில் போட்டுக் கொண்டாய்!
இனி வேறு ஏதாவது செய்வார்களோ என்று
வெட்கத்தில் முகம் சிவக்க காஞ்சனா
கொலுசொலிக்க ஓடிப்போனாள்!
“பிச்சுடுவேன் படுவா” சொல்லிவிட்டு
நீயும் போய் விட்டாய்!
இங்கு என்ன நடந்தது??!!!
000
44
கவிதை தொகுப்பு 44
காதல் இரண்டு
என்வீட்டின்மல்லிகைச்செடியில்
பூத்திருக்கும் பூக்கள் பற்றியோ…
ரோஜா செடியில் பூத்திருக்கும்
ரோஜா பூக்களைப் பற்றியோ..
முருங்கை மரத்தில் வால் வாலாய்
தொங்கும் முருங்கை காய்கள் பற்றியோ..
நெல்லி மரத்தில் கொத்துக் கொத்தாய்
ஒட்டியிருக்கும் நெல்லிக்கனிகள் பற்றியோ..
கொய்யா மரத்தில் பூக்கள்
விட்டிருப்பது பற்றியோ…
உன்னிடம் சொல்ல என்ன இருக்கிறது?
அதைப் பற்றியெல்லாம் நம்
திருமணத்திற்கு பிற்பாடு ஆற அமர
பேசிக் கொள்ளலாம்….
முதலாக என்னை காதல் செய்!
00
45
கவிதை தொகுப்பு 45
காதலெனக்கு
மது நிரப்பப்பட்ட குவளைகளைக் கண்டால் காதலெனக்கு!
யூனிபார்மில் பள்ளி சிறார்கள் பேருந்துக்காய் காத்து
நின்றிருப்பதை கண்டால் காதலெனக்கு!
யார் வீட்டிலும் புசுபுசுவென பூனைகளைக் கண்டால்
காதலெனக்கு! கொளுத்தும் வெய்யிலில்
வேப்பை நிழலில் கிடப்பதில் கூட காதலெனக்கு!
ஜோடிப்பாடல்களைஇளையராசாஇசையில்
கேட்பதில் காதலெனக்கு! – இருந்தும் அலைபேசியில்
“உன்னை போடான்னு நாஞ் சொல்லாம யாரை
சொல்லுவேன்” என்று கீதா பேசுகையில் எல்லாத்தையும்
விட காதலோ காதலெனக்கு!
000
46
கவிதை தொகுப்பு 46
காதல் மூன்று
வெட்கமாக இருக்கிறது உன்
கவிதைகளைப் படிப்பதற்கு என்று
வெட்கமாக நீட்டுகிறாய்! – ஏதோ
வெட்கமாவது பட்டாயே! என்றேன்.
பின்ன மண்ணுன்னு நினைச்சியா? என்றாள்.
000
47
கவிதை தொகுப்பு 47
நீ நீயாகவே இருப்பது தான்
எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது!
நான் நானாக இருப்பதில்லை
என்பது உனக்குப் பிடித்திருக்கிறது!
நாம் கடைசியாக சாதிக்கப் போவது
என்ன என்று பார்த்தால் நம்
குழந்தையை பேணி வளர்ப்பது தான்!
000
நான் முகம் கழுவி, பொட்டிட்டு,
கூந்தல் முடித்து, முகப்பூச்சிட்டு,
உனக்குப்பிடித்த மெஜந்தா வர்ணசேலை
சேலை அணிந்து குதூகலமாய்
வாசலுக்கு வருகையில் நீ
முன்பே போயிருந்தாய்! அன்றென்
வீட்டின் முன் பறவைகள் தலைகீழாக
பறந்து கடந்து கொண்டிருந்தன!
000
48
கவிதை தொகுப்பு 48
நீ நீயாகவே இருப்பது தான்
எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது!
நான் நானாக இருப்பதில்லை
என்பது உனக்குப் பிடித்திருக்கிறது!
நாம் கடைசியாக சாதிக்கப் போவது
என்ன என்று பார்த்தால் நம்
குழந்தையை பேணி வளர்ப்பது தான்!
000
நான் முகம் கழுவி, பொட்டிட்டு,
கூந்தல் முடித்து, முகப்பூச்சிட்டு,
உனக்குப்பிடித்த மெஜந்தா வர்ணசேலை
சேலை அணிந்து குதூகலமாய்
வாசலுக்கு வருகையில் நீ
முன்பே போயிருந்தாய்! அன்றென்
வீட்டின் முன் பறவைகள் தலைகீழாக
பறந்து கடந்து கொண்டிருந்தன!
000
49
கவிதை தொகுப்பு 49
கூட்டத்தாரை விட்டொதுங்கி
இந்த வெற்று வானில் தனித்தலையும்
பறவையின் வேதனையை நீ தந்தாய்!
காடுவாவா! என்பதும்
வீடுபோபோ! என்பதும்
நீ உணர்ந்தவைகள் தான்!
அலைகடலில்லைப்போட்டில்
ரிச்சர்ட் பார்க்கர் தன் இயல்பைத் தொலைத்த
நிலையில்சிறுவன்போடும்
மீன்துண்டுகளுக்குநாக்கைசுழற்றிய
கொடுமையை என்னவென்பது?
என் வேதனையை சொல்லால் ஏவ
மாண்டனாவின் புல்வெளிப்பரப்பில்
சலனமற்றிருந்தமதியவேளையில்தவழ்ந்து
வருகிறேன்செவ்விந்தியர்களின்
பார்வைக்கு சிக்காமல்!
பிரிவுசமயத்தில்மனம்நெகிழ
சில வார்த்தைகளை எனக்காக
சொல்லியிருக்கலாம் நீ! இல்லையேல்
மெலிதாக அணைத்தேனும் அனுப்பியிருக்கலாம்!
000
50
கவிதை தொகுப்பு 50
காரணங்களுக்கா பஞ்சமில்லை உனக்கு?
இந்தநீலவானில்ஒற்றையாய்தனித்தலையும்
சிறு பறவையாய் நான் சிறகசைக்கிறேன்.
இந்தக் காற்று ஒன்றுதான் சிரமம் தருகிறதே
தவிர வேறொன்றும் துன்பமில்லையம்மா!
நடந்துபோனவைகளைப்பற்றிசொல்லி
ஆகப்போவது எதுவுமில்லை எனினும் அம்மா
உனைப்போன்றேகனிவானகண்களைப்
பெற்றிருந்தஅவள்ஏன்தனித்தென்னை
பறக்கவிட்டாள்? –உன்னில் முழுமை நான்!
என்றே அவள் எப்போதும் சொல்லிய வண்ணமிருந்தாள்!
துயரம்தோய்ந்தஇவ்விரவில்மழைச்சாரல்
இந்த மரத்தின் பொந்திலும் அடிக்கிறது அம்மா!
கனிவானமடிதருபவளும், நேசமாய்கோதி
விடுபவளுமான அவளுக்கு உனைப்போன்றே
கண்களம்மா! –இந்த வாழ்க்கையை அர்த்தப்படுத்திவிட
உறவுகள் என்றும் வேண்டும் தானே!
தனித்தலைவது பற்றி ஏதேனும் கேட்கத் தோன்றினால்
ஏதாவதொரு கடற்பாறை மேட்டில் முடி உலர்த்திக்
கொண்டிருக்கும் கடல்கன்னியிடம் கேள்!
என்கவலைகளுக்கெல்லாம்மொத்தமாகஒரு
பெயர் சூட்டினால் அது சாந்தாமணி என்றே முடிகிறது!
அவள்விளையாடிவீசியெறிந்துவிட்டறெக்கை
ஒன்றிழந்த பொம்மை நான்! –வருடத்தில் பலமுறை
கீறிக்கொண்டிருக்கிறேன்என்சருமத்தில்அவள்
பெயரை! –அவள்ஏனம்மாகாகிதக்கப்பல்செய்து
பரிசளித்து விட்டு பிடுங்கிக் கிழித்தாள்?
000
51
கவிதை தொகுப்பு 51
உயிர்க்கொள்ளி
உன் பக்க நியாய அநியாயங்களை
பேசி முடித்தபிறகு இனி ஒன்றுமில்லை
என்று கைகட்டி நீ நின்றாய் அம்மு!
மார்பு என்றுமில்லாமல் அன்று
திடுக் திடுக்கென்று இதயம் துடிப்பதை
வெளியே காட்டிற்று!
உன்கண்முன்னால்நிற்கநான்
அருகதையற்றவன் போல எல்லா
துயரங்களையும் என் தலைமேல்
ஏற்றிக்கொண்டு திரும்பி நகர்ந்தேன்!
ஒரு வார்த்தை நீ சொல்லியிருக்கலாம் அம்மு!
’பேசிட்டா போயிடுவியா நீ?’ என்று!
000
52
கவிதை தொகுப்பு 52
உயிருக்கு உயிராய் நீயே நேசித்த
என்னைஉதறித்தள்ளிவிட்டுஇந்த
நகரத்தின் தெருக்களை கால்கள் பின்னலிட
நடந்துகடக்கிறாய்! –ஜனநெரிசலில்
ஒருமுறையேனும் நீ கேட்டிருப்பாய்
உன் பெயர் சொல்லி கத்திய ஒரு குரலை!
000
இன்றிரவு நீ காணப்போகும் கனவு
வர்ணமின்றிஇருக்குமா? அல்லது
இரவுவானில்நட்சத்திரங்களைபிடித்து
வந்து உனக்கான வேதனைகளை எழுதுவாயா?
மதுக்குவளையுடனானஇந்தஇரவு
என்னைப் பார்த்து பரிகசிக்கிறது!
000
இன்றென்னை மகிழ்ச்சிப்படுத்த
உன்னிடமிருந்து சேதிகள் ஏதுமில்லை!
பாழாய்ப்போன இந்த காதலின் துக்கத்தை
மதுக்குவளையினுள்நீந்தித்திரியும்
உன்னோடு சேர்த்து திரவத்தை விழுங்குகிறேன்!
000
53
கவிதை தொகுப்பு 53
உன்னைப்பற்றி நினைக்கையில்
எந்த நேரமும் வன்முறை எண்ணங்கள்
தான் மனதில் அலைபாய்கிறது அம்மு!
அம்முஎன்றவார்த்தையைகேட்டதும்
நான் என் துவக்கை தூக்கிக் கொள்கிறேன்.
இரை நோக்கி செல்லும் பாலீஸ் குண்டுகள்
பல திசைகளில் சிதறித் தெறிக்கின்றன
இலக்கை தவற விட்டு விட்டு! கொஞ்சம் சிவப்பாய்
ரத்தம் கண்டால் தான் என் வன்முறை அடங்குமென
என் சுண்டு விரலை சுட்டுக் கொள்கிறேன் அம்மு!
தனக்கான பொம்மையை யார் கையிலும்
கொடுக்க விருப்பப்படாத குழந்தையைப் போல
நீ என்னை கைகளுக்குள் வைத்திருந்தாய் முன்பாக!
மொக்கு விரியாத மல்லிகைப்பூக்களை செடியிலிருந்து
கிள்ளி மடியில் போடும் குழந்தையைப் போல உனக்காக
வார்த்தைகளைகோர்த்துசரமாய்
தொங்கவிட்டுக் கொண்டிருந்தேன் முன்பாக!
அம்மு! ஒரு இலையுதிர் காலத்திலோ அல்லது
பனிவிழும்மார்கழியிலோஉன்கணவனுடன்
கைகோர்த்துஏதேனுமொருமலைப்படிக்கட்டில்
நீ ஏறி வருகையில் கால்களிலும் கைகளிலும்
பத்து விரல்களும் இல்லாத எனைக் காண்பாயடி!
000
54
கவிதை தொகுப்பு 54
நீளமான பெயர் கொண்ட இந்த தாடிக்காரனுடன்
நான் என் உரையாடலை நிகழ்த்திக்கொண்டு
இருக்கையில் உன் ஊரில் மழை பெய்திருக்கலாம்!
நீ மழையை வேடிக்கை பார்த்தபடி இரவு
உணவுக்கு சப்பாத்திமாவை பிசைந்தபடியிருந்திருக்கலாம்!
அல்லது உன் தந்தைக்கு தேனீர் தயாரிக்கும்
மும்மரத்தில் இருந்திருக்கலாம்! எதுவுமேயில்லாமல்
வெறுமனே ஜன்னலில் முகம் வைத்து வாசலில்
விழும் பெரும் மழைத்துளிகளை ரசித்தவாறு
இருந்திருக்கலாம்! –இதெல்லாம் இந்த தாடிக்காரனால்
வந்தது தான். சும்மாயிராமல் செக்கோஸ்லோவியாவில்
கிழவி இந்த நேரம் இருமிக் கொண்டிருப்பாள்! உன்னுடன்
கதையாடிக்கொண்டிருக்கிறேன்நான்! என்று
இவன்சொன்னதால்தான்! –காற்றுஎனக்கு
சாதகமாய்த்தான் வீசிக்கொண்டிருக்கிறது கிழக்கு பார்த்து!
வெறுமனே மழைத்துளிகளை வேடிக்கை
பார்ப்பதை ஒதுக்கி விட்டு போய் கட்டிலில் விழு!
இரவு உணவுக்கு முன் எடுத்துக் கொள்ளும்
மாத்திரைகளை மறந்து விடாதே! ஒரு நேரத்தைப்போல்
ஒரு நேரம் சரிவருவதில்லை காதலிலும் கூட!
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக